Abstract

Tegnologiese vernuwing is ’n kenmerk van die een-en-twintigste eeu. Elke aspek van die gemeenskap sal op die een of ander wyse geraak word deur nuwe tegnologiese skeppings en veral kunsmatige intelligensie. Die kern daarvan is dat dit ontwerp is om mense te help om take te verrig deur menslike intelligensie na te maak, te repliseer of te outomatiseer. Dit veronderstel ’n beperkte betrokkenheid van mense in die take en bedrywighede van kunsmatige intelligensie. Boonop is kunsmatige intelligensie beskikbaar vir enige denkbare gebruik in enige denkbare konteks, insluitende die bevegting van geldwassery en die finansiering van terrorisme. In hierdie verband word kunsmatige intelligensie toenemend ondersoek deur reguleerders – veral ten aansien van banke as gereguleerde entiteite – met die oog daarop om prosesse en prosedures vinniger, goedkoper en meer effektief te maak. In hierdie verband het die bestuur van die risiko van finansiële misdaad, en die nakoming van regulerende maatreëls in verband daarmee, ontwikkel tot ’n veeleisende taak vir reguleerders weens die styging van die volume en kompleksiteit van internasionale transaksies, die gesofistikeerdheid van die tegnieke van geldwassery en die gepaardgaande verpligtinge en verwagtinge wat dit meebring. Teen hierdie agtergrond is dit geensins verrassend dat outomatiese besluitnemingsisteme en digitalisering toenemend gebruik word in die stryd teen geldwassery en terrorismefinansiering nie, veral in verband met die sorgsame omsigtigheid ten aansien van kliënte – customer due diligence.

Hierdie bydrae verken die potensiaal en regulering van kunsmatige intelligensie in die konteks van die stryd teen geldwassery en die finansiering van terrorisme vanuit ’n Suid-Afrikaanse perspektief. Dit verskaf ’n oorsig van die Suid-Afrikaanse terrein van hierdie geveg en oorweeg ook die potensiaal van kunsmatige intelligensie in hierdie verband. Teen hierdie agtergrond beskou die bydrae die sleutel reguleringsmaatreëls vir die gebruik van kunsmatige intelligensie in hierdie stryd, waarna gevolgtrekkings en voorstelle geformuleer word wat in hierdie verband reguleerders (en veral ten aansien van banke as gereguleerde entiteite) kan help, in Suid-Afrika en ook wyer. Daar word bevind dat kunsmatige intelligensie enorme potensiaal het in die stryd teen finansiële misdaad en dat die Suid-Afrikaanse banksektor in die vroeë stadium is om die gebruik daarvan te ondersoek. Hierdie sektor is duidelik verbind tot die gebruik van kunsmatige intelligensie. Hierdie verbintenis sou kon inspeel op die benadering van self-regulering van kunsmatige intelligensie – met inagneming daarvan dat die Suid-Afrikaanse regering, soos vele ander, nog nie progressiewe stappe gedoen het om ’n regsraamwerk daar te stel vir kunsmatige intelligensie nie.